Stjernesymbol i menu


Nowy obraz świata



 

Niniejsza strona jest wprowadzeniem do niektórych analiz Martinusa, opartych na wiedzy duchowej i opisanych w jego dziełach.

Świadomość ludzi tworzy ich obraz świata

Przez wszystkie czasy człowiek zawsze tworzył obraz świata. Stworzył mity i opowieści religijne, które objaśniały  wygląd świata, życie i śmierć. Pojedyncze obrazy świata nie były wyłącznie  odbiciem świata. Odzwieciedlały one również stadium świadomości, które istniało w danym społeczeństwie. Poprzez obserwację obrazów świata na przestrzeni historii możemy prześledzić rozwój świadomości człowieka –historyczne przemiany psychiki. Przekonamy się, że  obrazy świata powstawały, by następnie  zaniknąć. Martinus ukazuje rozwój  świadomości z szerokiej perspektywy i daje całkiem nowy obraz świata.

Ludzkość przeszła przez rozmaite epoki kulturowe

Martinus daje zaskakujące wyjaśnienie, że zmienne obrazy świata są uzależnione od wyższego planu – podlegają prawu, określającemu rozwój świadomości ludzkości.

Człowiek przeszedł przez wiele mitologicznych i religijnych epok kulturowych. Wczesne epoki bazowały na świadomości wojowniczej, chęci zemsty i miały wielu bogów, podczas gdy późniejsze epoki  zaczęły czcić tylko jednego Boga i zainspirowały rozwój miłości bliźniego- jak dotąd jeszcze nie całkiem udany.  W  jeszcze późniejszym stadium rozwoju część ludzkości utraciła zaufanie do tradycyjnych religii, których wyobraźnia i zasady moralne należą już do przeszłości. Stało się tak zarówno z powodu rozwoju inteligencji, jak i dlatego, że praktyczne doświadczenia z otaczającego nas świata nabrały większego znaczenia. Naukowa wiedza przyrodnicza wraz ze światowym humanitaryzmem oraz psychologicznymi teoriami utorowały sobie drogę i stworzyły materialistyczny obraz świata. Według Martinusa  nie jest to końcowe stadium w rozwoju świadomości człowieka. Rozmaite formy świadomości, które powstawały na przestrzeni wieków, stanowiły podstawę rozmaitych stadiów na drodze życia.

 
Rozwój albo przeobrażenie istot żywych jest postępowe, mimo iż człowiek czasami sądzi, że nie posuwa się ono szybko. W naszych czasach mamy jednak do czynienia z przyśpieszonym rozwojem, wszystko odbywa się teraz szybciej, niż przed wiekami. Dlatego też ludzkość ziemska uzyskuje bogaty materiał doświadczeń. Wielkie wojny światowe, rewolucje, bezrobocie, liczne fizyczne i psychiczne choroby, problemy osobiste, będące udziełem każdego człowieka – wszystko to powoduje, że ludzkie pragnienie pokoju staje się coraz silniejsze.
(Zmiana mentalnego kursu – Kosmos nr 21, 1972)

Materializm nie posiada odpowiedzi na pytanie o sens  życia

Materializm zawiera dwa aspekty. Pierwszy z nich to uznanie, że jedynym, co istnieje w rzeczywistości, jest materia. Drugi aspekt dotyczy wartości: zdobycie dóbr materialnych stało się najważniejsze. Z biegiem czasu brak aspektu duchowego  doprowadzi do tego, że wielu ludzi w coraz większym stopniu utraci zrozumienie sensu życia. Człowiek zacznie koncentrować się wokół „rzeczy martwych” - i przez to utraci z czasem wyczucie tego, co żywe. Materialistyczny obraz świata nie jest w stanie wskazać ludzkości żadnego etycznego kierunku, ani też wytłumaczyć, dlaczego istnieje cierpienie w życiu lub po co człowiek istnieje.

Doświadczenia dają wiedzę i zrozumienie
W pierwszej chwili może się człowiekowi wydawać, że przeszłość kulturowa i rozmaite stadia świadomości są czymś, co zdarzyło się innym ludziom z przeszłych wieków. Analizy Martinusa  dają możliwość stworzenia szerszych perpektyw dla każdej jednostki i jej powiązań ze światem zewnętrznym. Każda istota rozwija swą świadomość przez wiele wcieleń. Wszyscy mamy udział zarówno w przeszłości, jak i w przyszłości. Według Martinusa życie jest szeroko zakrojonym projektem rozwoju i nauki, dostosowanym indywidualnie do każdej istoty. Poprzez przeżycie fundamelntalnych kontrastów w życiu – radości i cierpienia – człowiek rozwija swą świadomość. Z powodu niewiedzy popełnia on nieuniknione błędy i zbiera w konsekwencji plon w postaci cierpień wraz z cennymi doświadczeniami.

 

Skarbnica mądrości, rozwój intuicji

W każdym kolejnym życiu taka bezpośrednia mowa, płynąca z doświadczeń, pozostawia  głębokie ślady w każdym człowieku. Ślady te tworzą esencję tego, czym jest życie. Esencje te wzbogacają indywidualną świadomość człowieka. Stają się one skarbnicą mądrości, która tworzy podstawę dla przyszłego używania intuicji. Pierwsze oznaki działania intuicji zauważamy u niektórych artystów i naukowców. W późniejszym stadium, znajdującym się na o wiele wyższym poziomie, dla wysoko rozwiniętego etycznie i pełnego miłości człowieka,  stanie się możliwe samodzielne dowolne korzystanie z intuicji w celu studiowania praw życia, przeżycia swego własnego udziału w wieczności oraz kontaktu z Bogiem. W taki właśnie sposób Martinus stworzył dzieło swego życia i uczynił nowy i wszechstronny obraz świata dostępnym dla ziemskiej ludzkości. W tym obrazie świata aspekt religijny występuje w nowej, zintelektualizowanej formie, która ma na celu ochronę wszystkich żywych istot.

Zmiana ról wśród obu płci, seksualizm i miłość

Martinus przedstawia konsenwencje odwiecznych praw życia  i ich wpływ na wielorakie i pełne sprzeczności doświadczenia życiowe, które są udziałem współczesnego człowieka. Dla Martinusa nie jest zaskoczeniem fakt, że wielu ludzi czuje się wyobcowanymi w życiu. Doświadczenia, które ludzie zbierają, tworzą głębokie przemiany w ich świadomości. Coraz więcej ludzi zaczyna czuć, że nie posiadają oni psychiki, która pasowałaby do tradycyjnego stylu życia i do tradycyjnych ról według płci, gdzie podział ról pomiędzy płciami jest bardzo silny. Współczesny człowiek rozwija w coraz większym stopniu aspekty żeńskie i męskie. Aspekt żeński zaczyna emanować w mężczyźnie, zaś aspekt męski w kobiecie. Powoduje to zmiany w strukturze rodzinnej i społecznej – a również w życiu miłosnym i seksualnym. W ten sposób powstają również rozmaite stadia rozwoju życia miłosnego i seksualizmu.

 

Żywy wszechświat. Rozwój w kierunku humanitarnego wszechświatowego społeczeństwa

Perspektywiczny pogląd na życie, który otworzyl się przed Martinusem, był częścią jego wtajemniczenia w świadomość Boga. Według Martinusa Bóg jest wszechświatem, który w swej całości  zawiera zarówno aspekty żeńskie, jak i męskie. Martinus jest zgodny z astronomami co do tego, że fizyczna przestrzeń świata jest gigantyczna i obejmuje zarówno cząsteczki elementarne, jak i zbiory galaktyk. Widzi on wszechświat jako istniejącą żywą całość i tworzy naukowy obraz świata w oparciu o wiedzę duchową. W jego przeświadczeniu świadomość jest tym aspektem, który kieruje rozwojem życia  - również rozwojem biologicznym. Pierwotny zalążek wielorodności rozmaitych gatunków istnieje na płaszczyźnie duchowej – i powoli następuje rozwój gatunków, które przejawiają swe życie i rozwijają się zgodnie z tym, co jest możliwe na płaszczyźnie  fizycznej. W królestwie zwierząt istnieje walka o byt. Człowiek jest uważany – zgodnie z naukami przyrodniczymi – za istotę żywą, która minęła stadium zwierzęce. Martinus uważa, że rozwój odbywa się nadal; że nie jesteśmy jeszcze w pełni ukształtowanymi ludźmi. Brakuje nam pewnej ilości doświadczeń, które między innymi rozwiną nasze współczucie, tolerancję, aspekty socjalne  i zmysł etyczny. W przyszłości pozwoli to na stworzenie sprawiedliwego i pełnego wzajemnej miłości światowego społeczeństwa – i stworzy nowy i bardziej świadomy stosunek do Boga.